Laatst bijgewerkt op 17 januari 2022 door Fabiola L.
Heupdysplasie wordt zelden besproken bij teckels omdat ze veel vaker last hebben van rugklachten. Heupproblemen zijn echter ook een mogelijkheid in Doxies. Dus, wat zijn de belangrijkste behandelings- en preventiemethoden voor teckelheupdysplasie? Is dit een veelvoorkomend probleem voor deze honden, moet u dit van tevoren weten en hoe kunt u het leven van uw hond precies beïnvloeden? Laten we dit hieronder bespreken.
Zijn teckel heupdysplasie behandelingsopties vaak nodig?
Heupdysplasie komt het meest voor bij grotere hondenrassen - 50 kg en meer. Dit ligt ruim boven het gewichtsbereik van zelfs de grotere Doxies, maar het betekent niet dat deze kortbenige honden ook geen heupdysplasie kunnen krijgen. Hoewel het niet zo vaak voorkomt als eerdere problemen zoals: Tussenwervelschijfziekte (IVDD), kan heupdysplasie vooral problematisch zijn in combinatie met rugpijn.
Dus hoewel het niet het belangrijkste is om op te letten bij Doxies, zou het toch op je radar moeten staan. Gelukkig zijn de belangrijkste preventiemethoden voor heupdysplasie ook van toepassing op rugklachten - die zullen we hieronder ook bespreken.
Wat is heupdysplasie bij honden?
First things first - wat is deze toestand? Heupdysplasie is een aandoening die zich tijdens de groei van de pup begint te ontwikkelen, ook al wordt het "slecht" op volwassen leeftijd. Simpel gezegd, bij heupdysplasie groeien de kom en de kop van het heupgewricht in een ander tempo, wat resulteert in een los gewricht. Dit veroorzaakt ongemak, pijn en een loopstoornis op latere leeftijd. U kunt gemakkelijk merken dat de manier waarop uw hond loopt wankel, onstabiel is geworden, als de hond vermijdt onnodig te bewegen of als hij huivert van pijn.
Heupdysplasie is een erfelijke aandoening, wat betekent dat ouders het doorgeven aan hun pups. Het komt echter niet altijd voor, zelfs als de hond aanleg heeft – omgevingsfactoren zoals voedsel, beweging, groeisnelheid, omgeving, hormonen, spiermassa en andere spelen een grote rol bij het al dan niet ontwikkelen van de aandoening bij uw hond.
Hoe lang kan een hond leven met heupdysplasie?
Heupdysplasie hoeft geen levensbedreigende aandoening te zijn. Natuurlijk kunnen er andere problemen volgen als de heupdysplasie onbehandeld blijft. Bij teckels is een groot probleem dat ze zowel de ruggezondheid als de poten van de hond kunnen verslechteren. Als u echter voor uw teckel zorgt en heupdysplasie behandelt, is er geen reden waarom dit het leven van de hond zou verkorten of bedreigen.
Wat zijn de belangrijkste behandelopties voor heupdysplasie van de teckel?
Dus, hoe maak je een hond comfortabel met heupdysplasie of behandel je het allemaal samen? Gelukkig zijn er nogal wat dingen die je kunt proberen.
Eerst en vooral moet u zo snel mogelijk naar de dierenarts. Niets dat we hier kunnen schrijven, mag de mening van een dierenarts overschrijven. Dit geldt met name voor aandoeningen zoals heupdysplasie die sterk geïndividualiseerd kunnen worden. Met andere woorden: de heupdysplasie van elke hond is een beetje anders en vereist een andere aanpak.
Als u aarzelt over de aanbeveling en het recept van uw dierenarts, kunt u een second opinion zoeken, maar het is onverstandig om uw toevlucht te nemen tot online tips over de expertise van een dierenarts.
Wat zou uw dierenarts aanbevelen?
- Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (kortweg NSAID's). Dit is een zeer goede optie omdat ze weinig tot geen bijwerkingen hebben en in veel gevallen zeer effectief zijn.
- Supplementen zoals chondroïtinesulfaat, glucosamine, omega-3-vetzuur en andere. Deze zijn ook heel nuttig in de meeste gevallen van heupdysplasie. Een dierenarts moet deze echter goedkeuren - geef uw hond niets zonder eerst met een dierenarts te overleggen.
- Polygesulfateerde glycosaminoglycan-injecties. Deze injecties, die dagelijks worden toegediend, zijn zeer effectief bij matig ernstige gevallen van heupdysplasie.
- Fysiotherapie is een geweldig aanvullend hulpmiddel om de problemen veroorzaakt door heupdysplasie te verminderen. Het is bijna nooit genoeg op zichzelf, maar het is meestal geweldig in combinatie met andere behandelingen.
- Low-impact trainingsregimes zoals zwemmen en ondersteund wandelen (bijv. met liftharnassen). Doxies zijn niet de beste zwemmers, maar dit is nog steeds een geweldige oefening voor honden die mobiel moeten blijven maar been- of rugproblemen hebben.
- Veranderingen in levensstijl, zoals het toevoegen van hellingen aan de trappen en meubels van uw huis, zijn ook geweldig omdat ze de belasting van de heupgewrichten van uw hond verminderen.
- Gewichtsverlies. Dit is ook een must aangezien gewichtstoename is sterk verbonden met de ontwikkeling en verergering van heupdysplasie. Bovendien is gewichtstoename ook verschrikkelijk voor de rug van teckels, dus het is altijd een goed idee om uw hond op dieet te krijgen.
- Chirurgie. Als NSAID's of injecties niet hielpen, chirurgie misschien nodig zijn. Experts bevelen meerdere verschillende chirurgische procedures aan voor heupdysplasie op basis van de ernst van de aandoening. De twee traditioneel aanbevolen opties zijn totale heupprothese en femurkopostectomie (FHO). Beide kunnen eng en ontmoedigend klinken, maar als uw dierenarts een van beide heeft aanbevolen, zijn ze waarschijnlijk noodzakelijk. Gelukkig zijn geen van beide, noch sommige van de andere chirurgische ingrepen (juveniele symphysiodese van de schaamstreek, drievoudige bekkenosteotomie (TPO) en DAR-troplastiek) tegenwoordig een te hoog risico.
Alternatieve medische behandelingen
Er zijn mensen die zweren bij alternatieve methoden. Deze omvatten traditionele Chinese geneeskunde, acupunctuur, stamcelbehandelingen, klasse 4 laser en andere. Deskundigen beschouwen die echter als "alternatieve geneeskunde", en gegevens over hun werkzaamheid zijn sporadisch en overal. Dus hoewel we niet kunnen zeggen dat ze niet werken, raden we je aan een second opinion te zoeken als een dierenarts ernstige heupdysplasie probeert te genezen met alleen acupunctuur.
Hoe heupdysplasie bij honden voorkomen?
Als heupdysplasie erfelijk is, betekent dit dan dat het niet kan worden voorkomen? Helemaal niet. De aanleg voor heupdysplasie kan erfelijk zijn en gerenommeerde fokkers doen hun best om het uit hun stammen te fokken. Het hebben van het betekent echter niet dat uw hond het zal ontwikkelen. In plaats daarvan werken veel van de hierboven genoemde behandelmethoden ook uitstekend voor preventie:
- Voldoende oefening regime
- Voedings- en rasspecifiek
- Gewichtsverlies
- Fysieke stressvermindering door indoor ramps
Als u dit vanaf het begin van het leven van uw hond doet, wordt het risico op het ontwikkelen van heupdysplasie drastisch verminderd. Wat ook geweldig is, is dat deze dingen hoe dan ook gewoon gezond zijn voor teckels. Ze voorkomen ook rugproblemen, evenals verschillende andere problemen.
Jordan is an dier-lover die specialiseert in dohshens. He heeft eigendom en verzorgd For dohshens sinds he was a kind, en zijn passie For deze unieke honden heeft Slechts gegroeid Met niet de tijd of. Jordan is an begerig onderzoeker en learner, en besteedt a Groot deel of zijn gratis niet de tijd of bestuderen de geschiedenis, gedrag, en volksgezondheid of dohshens. He heeft a handigheid For opleiding en sociaalmaat zijn het te bezitten. honden, en houdt de invoering aan hen naar nieuwe ervaringen. . niet zorg For zijn het te bezitten. huisdieren, Jordan sympathieën naar vrijwilliger at lokaal dier redden schuilplaatsen, het helpen van naar vinden woningen For verlaten dohshens. He is a waar dier advocaat, en dedicaten zijn niet de tijd of naar verzekeren dat allen dieren ontvangen de liefde, culturele wortels , en verzorging ze verdienen.
