IVDD bij teckels begrijpen

Laatst bijgewerkt op 21 april 2024 door beheerder

Als u de trotse eigenaar bent van een teckel of overweegt er een aan te schaffen, is het essentieel om een ​​veelvoorkomend gezondheidsprobleem te begrijpen dat dit schattige ras treft: IVDD of tussenwervelschijfziekte. IVDD kan een ernstige en pijnlijke aandoening zijn, die rugproblemen veroorzaakt bij teckels vanwege hun lange lichaam en korte benen. In dit artikel onderzoeken we wat IVDD is en hoe het specifiek teckels beïnvloedt, waardoor we inzicht krijgen in de oorzaken, symptomen en behandelingsopties. Door een beter begrip van IVDD te krijgen, bent u toegerust om uw trouwe viervoeter te helpen een comfortabel en gelukkig leven te leiden.

Wat is IVDD?

Definitie van IVDD

Tussenwervelschijfziekte (IVDD) is een veel voorkomende aandoening van de wervelkolom die teckels treft, een ras dat bekend staat om hun lange lichaam en korte benen. IVDD treedt op wanneer de schijven tussen de wervels in de wervelkolom degenereren of verschoven raken, wat leidt tot pijn, neurologische symptomen en mogelijke verlamming. Deze aandoening kan de levenskwaliteit van een teckel aanzienlijk beïnvloeden en vereist een snelle diagnose en passende behandeling voor optimale resultaten.

Anatomie van de wervelkolom

Voordat we ingaan op de manier waarop IVDD specifiek teckels beïnvloedt, is het essentieel om de anatomie van de tussenwervelschijf te begrijpen. De wervelkolom bestaat uit individuele botten die wervels worden genoemd, en tussen elke wervel bevindt zich een kussenachtige structuur die bekend staat als een tussenwervelschijf. Deze schijven dienen als schokdempers, waardoor de wervelkolom flexibel wordt en soepele bewegingen mogelijk zijn. Elke schijf bestaat uit een stevige buitenlaag, de annulus fibrosus genaamd, en een gelachtige kern die bekend staat als de nucleus pulposus.

Hoe IVDD teckels beïnvloedt

Vanwege hun unieke lichaamsstructuur hebben teckels een hogere aanleg voor IVDD in vergelijking met andere hondenrassen. Hun lange ruggen en relatief korte benen oefenen een verhoogde druk uit op de tussenwervelschijven, waardoor ze gevoeliger worden voor degeneratie en hernia. IVDD kan plotseling optreden of zich in de loop van de tijd geleidelijk ontwikkelen, waardoor pijn, zwakte, coördinatieverlies en, in ernstige gevallen, verlamming ontstaan. Het is van cruciaal belang dat eigenaren van teckels zich bewust zijn van de tekenen en symptomen van IVDD en onmiddellijk de juiste medische hulp inroepen.

Symptomen van IVDD bij teckels

Het herkennen van de symptomen van IVDD is essentieel voor vroege detectie en behandeling. Teckels kunnen verschillende symptomen vertonen, waaronder rug- of nekpijn, moeite met staan ​​of lopen, onwil om te springen of trappen te beklimmen, verlies van coördinatie, het slepen van de achterpoten en zelfs volledige verlamming. Het is belangrijk op te merken dat de ernst en progressie van de symptomen kan variëren, afhankelijk van de individuele hond en de omvang van de schijfschade.

Oorzaken en risicofactoren

Genetische aanleg

Genetica speelt een belangrijke rol in de gevoeligheid van een teckel voor IVDD. Het ras is genetisch voorbestemd om deze aandoening te ontwikkelen, omdat bepaalde genmutaties de integriteit van hun tussenwervelschijven kunnen aantasten. Als u een teckel heeft of overweegt er een aan te schaffen, is het daarom van cruciaal belang dat u zich bewust bent van deze genetische aanleg en preventieve maatregelen neemt om het risico te minimaliseren.

Raskenmerken

De unieke lichaamsvorm van teckels, gekenmerkt door hun lange ruggengraat en korte benen, draagt ​​bij aan hun verhoogde risico op IVDD. De verlengde rug zorgt voor extra druk op de tussenwervelschijven, waardoor deze gevoeliger worden voor degeneratie en hernia. Hoewel dit kenmerk deel uitmaakt van wat teckels zo vertederend maakt, vereist het ook extra voorzichtigheid en zorg om problemen met de wervelkolom te voorkomen.

Leeftijd als risicofactor

Zoals bij veel gezondheidsproblemen speelt leeftijd een factor die bijdraagt ​​aan de ontwikkeling van IVDD. Teckels zijn bijzonder vatbaar voor IVDD tijdens hun middelbare tot hogere leeftijd, wanneer de natuurlijke degeneratie van de tussenwervelschijven optreedt. Het is essentieel om oudere teckels nauwlettend in de gaten te houden op tekenen van problemen met de wervelkolom en onmiddellijk dierenarts te raadplegen als er symptomen optreden.

Obesitas en IVDD

Het behouden van een gezond gewicht is cruciaal voor alle honden, maar voor teckels is het nog belangrijker. Obesitas kan de druk op de toch al kwetsbare wervelkolom van een teckel verergeren, waardoor het risico op schijfdegeneratie en hernia toeneemt. Het bieden van een uitgebalanceerd dieet, portiecontrole en regelmatige lichaamsbeweging op maat van hun behoeften kan een grote bijdrage leveren aan het verminderen van het risico op IVDD.

Trauma en IVDD

Hoewel genetica en raskenmerken primaire risicofactoren zijn voor IVDD, kan trauma ook bijdragen aan de ontwikkeling van de aandoening. Lichamelijk trauma, zoals vallen of ongelukken, kan bij Teckels leiden tot een plotselinge hernia. Het is essentieel om uw teckel te beschermen tegen situaties die overmatige stress of fysiek trauma kunnen veroorzaken om het risico op IVDD te minimaliseren.

Diagnose

Klinisch onderzoek

Bij een vermoeden van IVDD bij uw teckel is een grondig klinisch onderzoek door een dierenarts de eerste stap in het diagnostisch proces. De dierenarts zal de gang, het bewegingsbereik en de reflexen van uw hond beoordelen en beoordelen op tekenen van pijn of neurologische afwijkingen. Ze kunnen de wervelkolom zachtjes palperen, met de nadruk op het getroffen gebied, om de aanwezigheid van spierspanning of ongemak te bepalen.

radiografie

Radiografie, of röntgenbeeldvorming, is een veelgebruikt diagnostisch hulpmiddel om de wervelkolomstructuren te beoordelen en eventuele afwijkingen te identificeren. Hoewel het misschien geen definitieve diagnose van IVDD oplevert, kunnen röntgenfoto's helpen andere mogelijke oorzaken van de symptomen van uw teckel uit te sluiten en een eerste inzicht te geven in de toestand van de tussenwervelschijven.

Myelografie

Myelografie omvat het injecteren van een contrastkleurstof in het wervelkanaal om de zichtbaarheid van het ruggenmerg en de zenuwwortels te verbeteren. Deze procedure maakt een meer gedetailleerde beoordeling van de aangetaste schijf mogelijk en kan helpen bij het bepalen van de omvang en locatie van de hernia. Myelografie wordt vaak gebruikt wanneer een chirurgische ingreep wordt overwogen.

MRI- of CT-scan

In gevallen waarin een nauwkeurigere en uitgebreidere evaluatie vereist is, kan magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) of computertomografie (CT-scan) worden aanbevolen. Deze beeldvormingstechnieken leveren gedetailleerde dwarsdoorsnedebeelden van de wervelkolom op, waardoor uw dierenarts de tussenwervelschijven kan visualiseren en eventuele afwijkingen kan identificeren, zoals hernia of compressie van het ruggenmerg.

Behandelingsopties

Conservatief bestuur

In milde gevallen van IVDD of voor honden die geen geschikte kandidaten zijn voor een operatie, kan conservatieve behandeling de aanbevolen aanpak zijn. Dit omvat doorgaans strikte rust, pijnstillende medicijnen, ontstekingsremmende medicijnen en nauwlettend toezicht op tekenen van verbetering of verslechtering. Conservatief management heeft tot doel de pijn te verlichten, ontstekingen te verminderen en de tussenwervelschijf de tijd te geven om op natuurlijke wijze te genezen.

Chirurgische ingreep

Voor matige tot ernstige gevallen van IVDD of wanneer conservatieve behandeling geen significante verbetering oplevert, kan chirurgische interventie noodzakelijk zijn. De specifieke chirurgische procedure zal afhangen van de locatie en de ernst van de hernia. Chirurgische opties kunnen bestaan ​​uit het verwijderen van het materiaal van de hernia, het decomprimeren van het ruggenmerg of het stabiliseren van de wervelkolom. Uw dierenarts zal de meest geschikte chirurgische aanpak bespreken op basis van de toestand van uw teckel.

Fysiotherapie

Fysiotherapie speelt een cruciale rol bij de revalidatie van teckels met IVDD, ongeacht of ze een operatie ondergaan of een conservatieve behandeling krijgen. Fysiotherapietechnieken zoals therapeutische oefeningen, lopen op een loopband onder water en passieve bewegingsoefeningen kunnen helpen de ondersteunende spieren te versterken, de flexibiliteit te vergroten en de algehele mobiliteit te verbeteren.

pijnbestrijding

Pijnbestrijding is een integraal onderdeel van de IVDD-behandeling. Uw dierenarts kan pijnstillers voorschrijven, zoals niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) of opioïden, om het ongemak te verlichten en de levenskwaliteit van uw teckel te verbeteren. Bovendien kunnen ze andere pijnbeheersingsstrategieën aanbevelen, zoals koude- of warmtetherapie, lasertherapie of acupunctuur.

het voorkomen

Handhaving van een gezond gewicht

Een van de belangrijkste preventieve maatregelen voor IVDD bij teckels is het behouden van een gezond gewicht. Obesitas legt onnodige druk op de wervelkolom, waardoor de kans op schijfdegeneratie en hernia groter wordt. Door een uitgebalanceerd dieet te bieden, de portiegroottes in de gaten te houden en regelmatig aan lichaamsbeweging te doen, passend bij de grootte en leeftijd van uw teckel, kunt u overgewichtstoename helpen voorkomen en het risico op IVDD verminderen.

Zorg voor passende lichaamsbeweging

Hoewel het essentieel is om ervoor te zorgen dat uw teckel regelmatig beweegt, is het net zo belangrijk om activiteiten te kiezen die weinig impact hebben en zacht zijn voor de wervelkolom. Vermijd activiteiten met een hoge impact, zoals springen, omdat deze de tussenwervelschijven kunnen belasten. Kies in plaats daarvan voor activiteiten zoals gecontroleerde wandelingen, zwemmen of het gebruik van speciaal ontworpen loopbanden of onderwaterloopbanden die hun lichaam drijfvermogen en ondersteuning bieden.

Gebruik hellingen of trappen

Door het lange lichaam van teckels zijn ze gevoelig voor rugpijn bij het traplopen of springen op meubels. Minimaliseer het risico door hellingen of trappen te voorzien om hen te helpen bij het navigeren op verschillende hoogtes. Dit kan helpen de herhaalde stress op hun tussenwervelschijven en gewrichten te verminderen.

Vermijd activiteiten die de rug belasten

Activiteiten zoals ruw spelen, overmatig springen of draaien kunnen de rug van een teckel onnodig belasten en het risico op een hernia vergroten. Het is van cruciaal belang om deze activiteiten te herkennen en te vermijden om hun ruggengraat te beschermen.

Regelmatige veterinaire controles

Routinematige veterinaire controles zijn essentieel voor het vroegtijdig opsporen van mogelijke problemen met de wervelkolom bij teckels. Dierenartsbezoeken maken uitgebreide onderzoeken en discussies mogelijk over preventieve maatregelen die specifiek zijn afgestemd op de behoeften van uw teckel. Regelmatige controles zorgen er ook voor dat eventuele nieuwe gezondheidsproblemen snel worden aangepakt.

Leven met een teckel met IVDD

Een veilige omgeving creëren

Als bij uw teckel IVDD is vastgesteld, is het belangrijk om een ​​veilige en ondersteunende omgeving voor hun herstel te creëren. Verwijder alle potentiële gevaren die kunnen leiden tot vallen of letsel. Zorg voor comfortabel beddengoed dat voldoende ondersteuning biedt, en overweeg het gebruik van orthopedische matrassen of traagschuimmatrassen om de druk op de wervelkolom te verlichten.

Het gebruik van mobiliteitshulpmiddelen

In sommige gevallen hebben teckels met IVDD mogelijk mobiliteitshulpmiddelen nodig om te helpen bij hun dagelijkse activiteiten. Draagbanden, harnassen of karren die speciaal voor honden zijn ontworpen, kunnen ondersteuning en stabiliteit bieden tijdens het lopen of staan. Deze hulpmiddelen kunnen de belasting van de wervelkolom helpen verlichten en de mobiliteit verbeteren.

Bevordering van oefeningen met weinig impact

Zodra uw teckel de juiste behandeling en herstel heeft ondergaan, is het belangrijk om oefeningen met weinig impact te bevorderen om kracht weer op te bouwen en de algehele gezondheid te behouden. Overleg met uw dierenarts of een gekwalificeerde fysiotherapeut om een ​​oefenplan op maat te ontwikkelen dat activiteiten omvat zoals gecontroleerd lopen, zwemmen of specifieke oefeningen om de ondersteunende spieren van de wervelkolom te richten.

Controle op tekenen van pijn of ongemak

Zelfs na een succesvolle behandeling moeten teckels met een voorgeschiedenis van IVDD nauwlettend worden gecontroleerd op tekenen van pijn of ongemak. Let op veranderingen in mobiliteit, gedrag of enige indicatie van terugkerende IVDD-symptomen. Vroegtijdige detectie en interventie kunnen verdere complicaties helpen voorkomen.

Ondersteuning zoeken bij een dierenarts of steungroep

Leven met een teckel met IVDD kan een uitdaging zijn, zowel emotioneel als fysiek. Het is belangrijk om tijdens het hele traject contact op te nemen met uw dierenarts voor begeleiding en ondersteuning. Zij kunnen waardevol advies geven over het omgaan met de toestand van uw teckel, passende hulpmiddelen aanbevelen en eventuele vragen of zorgen beantwoorden. Bovendien kan het contact maken met andere teckeleigenaren die soortgelijke ervaringen hebben meegemaakt via steungroepen of online communities een gevoel van begrip, empathie en aanvullende inzichten opleveren.

Omgaan met pijn en ongemak

Medicijnen voor pijnverlichting

Medicijnen worden vaak voorgeschreven om pijn te behandelen bij teckels met IVDD. Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's), opioïden of andere pijnstillende medicijnen kunnen worden aanbevolen, afhankelijk van de ernst van de pijn en de algehele gezondheid van uw teckel. Volg altijd de instructies van uw dierenarts bij het toedienen van medicijnen en controleer op eventuele bijwerkingen.

Fysiotherapie en revalidatie

Fysiotherapie en revalidatie spelen een cruciale rol bij het beheersen van pijn en ongemak bij teckels met IVDD. Naast medicatie kunnen therapeutische oefeningen, hydrotherapie, lasertherapie en andere modaliteiten helpen de pijn te verminderen, de mobiliteit te verbeteren en de levenskwaliteit van uw teckel te verbeteren. Overleg met een professionele veterinaire revalidatietherapeut kan op maat gemaakte revalidatieplannen opleveren voor de specifieke behoeften van uw teckel.

Alternatieve therapieën

Alternatieve therapieën kunnen aanvullende opties voor pijnverlichting bieden voor teckels met IVDD. Technieken zoals acupunctuur, chiropractische zorg of massagetherapie kunnen de pijn helpen verlichten, ontstekingen verminderen en hun algehele welzijn verbeteren. Het is belangrijk ervoor te zorgen dat deze therapieën worden uitgevoerd door gecertificeerde professionals die ervaring hebben met het werken met dieren.

Hulpmiddelen voor mobiliteit

Hulpmiddelen zoals rolstoelkarren of beugels kunnen ondersteuning bieden en de onafhankelijke mobiliteit bevorderen van teckels met IVDD-gerelateerde mobiliteitsproblemen. Deze apparaten zijn ontworpen om tegemoet te komen aan hun unieke lichaamsvorm en kunnen hun levenskwaliteit aanzienlijk verbeteren doordat ze zich comfortabel kunnen verplaatsen en de omgeving kunnen verkennen.

Mogelijke complicaties

Verlamming

In ernstige gevallen van IVDD, waarbij het ruggenmerg wordt samengedrukt of beschadigd, kan verlamming optreden. Deze complicatie kan zich manifesteren als een gedeeltelijk of volledig verlies van beweging en gevoel in de aangedane ledematen. De mate van verlamming kan variëren afhankelijk van de locatie en de ernst van de hernia. Onmiddellijke veterinaire zorg is in deze situaties van cruciaal belang om de kansen op herstel te maximaliseren.

Verlies van controle over darmen en blaas

Verlies van controle over de darmen en de blaas, ook wel incontinentie genoemd, kan optreden als gevolg van IVDD, vooral als er sprake is van compressie van het ruggenmerg. De zenuwen die verantwoordelijk zijn voor het controleren van deze functies kunnen worden aangetast, wat kan leiden tot problemen bij het vasthouden van urine of ontlasting. Goede managementtechnieken, zoals regelmatig naar het toilet gaan en passende hygiënepraktijken, kunnen de impact op de levenskwaliteit van uw teckel helpen verzachten.

Secundaire infecties

Honden met IVDD kunnen vatbaar zijn voor secundaire infecties, vooral als ze verlamd zijn en niet in staat zijn een goede hygiëne te handhaven. Het is belangrijk om een ​​nauwgezette hygiëneroutine te implementeren, inclusief regelmatig baden, verzorgen en controleren op tekenen van huid- of urineweginfecties. Onmiddellijke veterinaire aandacht is van cruciaal belang als er tekenen van infectie worden waargenomen.

Degeneratieve veranderingen in de wervelkolom

IVDD kan na verloop van tijd leiden tot degeneratieve veranderingen in de wervelkolom. Deze degeneratie kan aanhoudende pijn en ongemak veroorzaken, waardoor het risico op terugkerende IVDD-episodes toeneemt. Het is van cruciaal belang om de toestand van uw teckel onder controle te houden door middel van passend pijnmanagement, preventieve maatregelen en regelmatige veterinaire controles om de ontwikkeling van degeneratieve veranderingen tot een minimum te beperken.

Prognose

Herstel en langetermijnresultaten

De prognose voor teckels met IVDD varieert afhankelijk van de ernst van de aandoening, de snelheid van diagnose en behandeling, en de reactie van de individuele hond op de therapie. Met de juiste veterinaire zorg en het naleven van behandelplannen kunnen veel teckels een aanzienlijke verbetering ervaren en terugkeren naar een goede levenskwaliteit. Het is echter belangrijk op te merken dat sommige honden resterende neurologische tekorten kunnen ervaren of voortdurend management nodig hebben.

Herhaling van IVDD-episodes

Zodra een teckel een episode van IVDD heeft meegemaakt, loopt hij een verhoogd risico op toekomstige episoden. Het risico op herhaling hangt af van verschillende factoren, waaronder de ernst van de eerste episode, het aantal aangetaste schijven en de geïmplementeerde preventieve maatregelen. Het is van cruciaal belang om waakzaam te blijven bij het beheren van de algehele gezondheid van de wervelkolom van uw teckel om de kans op terugkerende episoden te minimaliseren.

Overwegingen op het gebied van kwaliteit van leven

Het behouden van een goede levenskwaliteit voor teckels met IVDD is van het grootste belang. Door goed management, pijnverlichting, revalidatie en ondersteunende zorg kunnen veel honden een gelukkig en bevredigend leven leiden. Het is belangrijk om regelmatig hun algehele welzijn te beoordelen, te controleren op tekenen van pijn of ongemak, en indien nodig aanpassingen aan te brengen om hun comfort en geluk te optimaliseren.

Euthanasie als laatste redmiddel

In sommige ernstige gevallen waarbij de levenskwaliteit aanzienlijk wordt aangetast en alle behandelingsopties zijn uitgeput, kan euthanasie als laatste redmiddel worden overwogen. Dit is een emotionele en zeer persoonlijke beslissing die moet worden genomen in overleg met uw dierenarts, op basis van het beste belang van uw teckel en zijn algehele welzijn.

Onderzoek en toekomstige ontwikkelingen

Vooruitgang in diagnostische technieken

Lopend onderzoek in de diergeneeskunde heeft tot doel de diagnostische technieken voor IVDD bij teckels te verfijnen en te verbeteren. Vooruitgang in beeldvormingstechnologieën, zoals MRI- en CT-scans, hebben al een nauwkeurigere visualisatie en detectie van schijfafwijkingen mogelijk gemaakt. Naarmate deze diagnostische technieken zich blijven ontwikkelen, zullen veterinaire professionals toegang krijgen tot betere hulpmiddelen voor nauwkeurige en tijdige diagnoses.

Verbeterde chirurgische procedures

Chirurgische technieken voor de behandeling van IVDD bij teckels blijven zich ontwikkelen en bieden betere resultaten en verminderde risico's. Minimaal invasieve benaderingen, zoals endoscopische procedures, winnen aan populariteit en kunnen weefseltrauma tot een minimum beperken en de herstelperioden verkorten. Naarmate de chirurgische vaardigheden en technologie vorderen, kunnen teckels die een operatie ondergaan voor IVDD profiteren van deze vooruitgang.

Ontwikkeling van preventieve maatregelen

Onderzoekers richten zich ook op het ontwikkelen van preventieve maatregelen voor IVDD bij teckels. Genetische studies hebben tot doel specifieke genmutaties te identificeren die verband houden met IVDD-gevoeligheid, waardoor fokkers weloverwogen beslissingen kunnen nemen bij het selecteren van fokparen. Bovendien kunnen voortdurende inspanningen ter bevordering van gezond gewichtsbeheer, passende trainingsroutines en aanpassingen aan de omgeving de incidentie van IVDD bij teckels helpen verminderen.

Experimentele behandelingen en therapieën

Onderzoek onderzoekt experimentele behandelingen en therapieën voor de behandeling van IVDD bij teckels. Stamceltherapie is bijvoorbeeld veelbelovend bij het bevorderen van de regeneratie van de tussenwervelschijven en het verminderen van ontstekingen. Er wordt ook onderzoek gedaan naar verschillende farmaceutische middelen vanwege hun mogelijke rol bij het voorkomen of omkeren van schijfdegeneratie. Hoewel deze behandelingen zich nog in de experimentele fase bevinden, bieden ze hoop op toekomstige vooruitgang in het IVDD-management.

Concluderend is IVDD een groot probleem voor teckels vanwege hun unieke anatomie en genetische aanleg. Het begrijpen van de oorzaken, symptomen en behandelingsopties voor IVDD is essentieel voor eigenaren van teckels, zodat ze de best mogelijke zorg voor hun geliefde huisdieren kunnen bieden. Door preventieve maatregelen te implementeren, onmiddellijke veterinaire hulp te zoeken en op de hoogte te blijven van lopend onderzoek, kunnen teckels met IVDD een bevredigend leven leiden met minimaal ongemak en verbeterde resultaten op de lange termijn.