Laatst aangepast op 14 juli 2021 door kader
Honden eten en drinken graag vrijwel alles wat hun aandacht trekt, waardoor we ons afvragen of honden druivensap kunnen drinken of is het een slecht idee? Veel hondenbezitters geven hun puppy's graag wat rare dingen te drinken, zoals Gatorade, appelsap, druivensap en andere. En hoewel sommige daarvan met mate te verdragen zijn, heeft de vraag of druivensap slecht is voor honden een heel ander antwoord.
Kunnen honden druivensap drinken?
Dus, mogen honden druivensap hebben? Absoluut niet! Druivensap is extreem giftig voor honden - zelfs meer dan sommige andere stoffen zoals chocolade die bekend staan als gevaarlijk voor honden.
In tegenstelling tot appelsap en Gatorade, is het ding dat druivensap gevaarlijk maakt voor honden niet alleen de aanwezigheid van suiker - dat is beheersbaar. Het probleem met druivensap is echte druivenvergiftiging.
Waarom is druivensap giftig voor honden?
Frustrerend genoeg weten wetenschappers nog niet wat de oorzaken zijn druivenvergiftiging bij honden. Dierenartsen hebben het probleem echter uitgebreid geobserveerd en we weten zeker dat alle druiven giftig zijn voor honden. Dit omvat niet alleen druivensap, maar ook verse druiven, rozijnen, sultanarozijnen, krenten en andere soorten druiven.
Dit betekent dat u uw hond niet alleen druivensap moet geven, u moet ook uit de buurt blijven van velden met wijnstokken. Helaas weten honden niet dat druiven giftig voor ze zijn en zullen ze er graag op knabbelen als ze ze op de grond zien. Hetzelfde geldt voor uw eettafel - hoewel verschillende druiventrossen er geweldig uit kunnen zien in een kom op tafel, kunnen ze ook het doodvonnis van uw hond spellen.
Hoe zit het met pitloze en gepelde druiven?
Een van de eerste theorieën die wetenschappers onderzochten toen ze zich bewust werden van druivenvergiftiging, was dat iets in de zaden of schillen van druiven het probleem kan veroorzaken. Dankzij sommigen recent onderzoek, weten we nu echter dat dat niet het geval is. Wat het giftige ingrediënt ook is, het zit in de druiven zelf. Dus zelfs gepelde en pitloze druiven kunnen rampzalig zijn voor je hond.
Zijn alle honden in gelijke mate aangetast door druivenvergiftiging?
Het lijkt intuïtief dat kleinere hondenrassen zoals de teckel een groter risico lopen op druivenvergiftiging. Het verschil in grootte tussen a mini teckels en een gigantisch ras als de St. Bernard is zo belangrijk dat een enkele druif niet zo'n groot probleem zou moeten zijn voor de harige reus als voor de kleine Doxie.
Toch lijkt de natuur deze logica niet te volgen. Alle onderzoeken en veterinaire statistieken die we tot nu toe hebben gezien, laten zien dat honden van alle rassen en maten op een vergelijkbare manier en in dezelfde mate door druiven kunnen worden aangetast.
Er zijn enkele variaties, maar die lijken op individuele basis te zijn. Dus terwijl een teckel door een enkele druif bewusteloos kan vallen, kan een andere er een dozijn eten voordat hij enkele van hun mildere symptomen begint te ervaren. Evenzo kan een gigantisch hondenras vallen na een enkele druif, terwijl een andere gigantische hond nogal wat druiven kan consumeren.
Dit betekent dus dat uw hond mogelijk niet zo'n groot risico loopt als u geluk heeft. Omdat we de exacte oorzaak van de toxiciteit niet weten, is de enige manier om dat te testen echter met vallen en opstaan. Het is dus het beste om je hond gewoon helemaal weg te houden van druiven.
Hoeveel druivensap is te veel voor uw hond?
De laagste geregistreerde hoeveelheid druivensap die leidt tot onmiddellijk nierfalen is 0.3 ons per pond lichaamsgewicht. Voor rozijnen is de hoeveelheid 0.05 gram per pond lichaamsgewicht.
Dus, voor een 20-pond (of 9 kg) teckel maar liefst 6 ons druiven of een enkel ons rozijnen kan rampzalig zijn.
Wat kan er met uw hond gebeuren na inname van druivensap?
De symptomen en effecten van druivenvergiftiging kunnen van hond tot hond verschillen. De belangrijkste dingen om op te letten zijn echter:
- Ademhalingsproblemen
- Schok
- Verlies van bewustzijn
- Toevallen en tremoren
- Lichamelijke zwakte
- Buikpijn
- Gebrek aan urine of plotselinge toename van urine (wat kan leiden tot uitdroging)
- Zeer slechte adem
- Meer dorst
- Nierfalen
- Verlies van eetlust of dorst
- Braken of diarree (wat kan leiden tot uitdroging)
Zoals u kunt zien, zijn sommige van die symptomen niet al te significant, maar andere kunnen rampzalig zijn. Bovendien kan het ene symptoom snel worden gevolgd door het andere. Dus als je alleen wat milde ademhalingsmoeilijkheden ziet, kun je er niet zeker van zijn dat dit de omvang ervan zal zijn.
Kunnen honden druivensap drinken en sterven aan druivenvergiftiging?
Helaas, ja. Vooral als enkele van de onmiddellijke gevolgen zoals toevallen, bewustzijnsverlies of nierfalen niet snel worden aangepakt, kan uw hond snel uw zijde verlaten. Er zijn veel van dergelijke geregistreerde gevallen en een onnoemelijk aantal sterfgevallen die ongetwijfeld nooit aan een dierenarts zijn gemeld.
Wat te doen als uw hond druivensap, druiven of rozijnen heeft ingenomen?
Eerst en vooral moet u onmiddellijk uw dierenarts bellen. Idealiter heeft uw dierenarts ervaring met dit probleem en kent hij uw hond. Door aan uw dierenarts de specifieke symptomen van uw hond te beschrijven, zal hij of zij u instrueren hoe u verder moet gaan.
De meest aanbevolen dingen om te doen in geval van druivenvergiftiging zijn onder meer:
- Braken opwekken om uw hond te helpen zoveel mogelijk van de druif of het druivensap vrij te maken. Houd er echter rekening mee dat u dit nooit moet doen, tenzij u zeker weet dat uw hond druiven heeft gegeten. U moet deze stap ook vermijden als uw hond epileptische aanvallen heeft, comateus is of lethargisch is.
- Als uw hond overmatig moet braken, diarree en plassen heeft gehad na het eten van druiven, is het belangrijk om de hond gehydrateerd te houden.
- Breng uw hond zo snel mogelijk naar uw dierenarts, wat u ook doet. Zelfs als alles in orde lijkt, moet u het onmiddellijke bezoek aan de dierenarts nooit overslaan nadat uw hond druiven heeft gegeten of druivensap heeft gedronken.
Jordan is an dier-lover die specialiseert in dohshens. He heeft eigendom en verzorgd For dohshens sinds he was a kind, en zijn passie For deze unieke honden heeft Slechts gegroeid Met niet de tijd of. Jordan is an begerig onderzoeker en learner, en besteedt a Groot deel of zijn gratis niet de tijd of bestuderen de geschiedenis, gedrag, en volksgezondheid of dohshens. He heeft a handigheid For opleiding en sociaalmaat zijn het te bezitten. honden, en houdt de invoering aan hen naar nieuwe ervaringen. . niet zorg For zijn het te bezitten. huisdieren, Jordan sympathieën naar vrijwilliger at lokaal dier redden schuilplaatsen, het helpen van naar vinden woningen For verlaten dohshens. He is a waar dier advocaat, en dedicaten zijn niet de tijd of naar verzekeren dat allen dieren ontvangen de liefde, culturele wortels , en verzorging ze verdienen.
