Laatst aangepast op 8 februari 2022 door kader
We denken vaak aan rugproblemen als we het hebben over gezondheidsproblemen van de teckel, maar hoe zit het met epileptische aanvallen? Zijn teckels vatbaar voor aanvallen, waarom en wat te doen? Hier zijn alle belangrijke punten die u moet weten als u een teckel krijgt of als uw Doxie plotseling epileptische aanvallen krijgt.
Zijn teckels vatbaar voor aanvallen?
In één woord - ja. Teckels zijn een van de hondenrassen waarvan je realistisch gezien aanvallen kunt verwachten. Dit wil niet zeggen dat ze dat zijn zeer waarschijnlijk epileptische aanvallen hebben, natuurlijk - de overgrote meerderheid van de teckelhonden gaat hun hele leven door zonder één keer een aanval te ervaren. En veel van de honden die dat wel hebben, krijgen maar een of twee keer een aanval en leven hun leven prima. We hebben niet echt voldoende gegevens over hoe waarschijnlijk aanvallen zijn, aangezien er maar weinig gevallen (in verhouding tot de hele Doxie-populatie) ooit worden geregistreerd.
Met dat in gedachten is het risico op aanvallen in Doxies niet onbeduidend, maar het is ook niet zo significant. Met andere woorden, dit is niet iets dat u ervan zou moeten weerhouden om zo'n hond te adopteren of te kopen. Andere gezondheidsproblemen, zoals rug-, nek- of beenproblemen, verdienen meer aandacht, omdat ze beide waarschijnlijker zijn en actievere preventie vereisen.
Wat zijn aanvallen precies en wat zijn hun symptomen?
Epileptische aanvallen worden het gemakkelijkst uitgelegd als "een bug in de hersenen". Net als bij een computerbug, kunnen epileptische aanvallen worden veroorzaakt door veel problemen, maar het "systeem" van uw hond zal waarschijnlijk na een paar seconden of een paar minuten vanzelf van de bug afkomen. Natuurlijk zijn er enkele oorzaken van aanvallen die ernstiger zijn, daarom zou u met uw dierenarts willen praten, zelfs als uw hond herstelt.
Voordat we echter ingaan op de mogelijke oorzaken, laten we eerst de exacte symptomen van aanvallen onderzoeken. Niet alle van de volgende 10 symptomen zijn altijd aanwezig, maar de eerste paar zijn meestal:
- twitching
- Shivering
- Spasmen
- Lees minder
- krampen
- Schuimend bij de mond
- Incontinentie
- Verlies van bewustzijn
- Tijdelijke blindheid
- Tijdelijke doofheid
Dit zijn de belangrijkste dingen die je zou verwachten te zien tijdens een aanval van een hond. De aanval zelf begint echter niet wanneer de hond begint te rillen - er zijn eigenlijk 4 verschillende stadia waarvan er twee vóór de aanval zelf komen:
- Prodrome-stadium - omvat een beetje vreemd gedrag, nervositeit, mogelijke weigering om te eten, drinken of spelen. De hond kan verdrietig of depressief lijken. Helaas kunnen al deze gedragingen symptomen zijn van bijna alles, dus het zou moeilijk zijn om de inkomende aanval bij deze stap te onderscheiden.
- Aura-stadium - zeuren, likken, nerveus ijsberen en mogelijk kwijlen zijn de veel belangrijkere indicatoren die u tijdens het Aura-stadium kunt verwachten. Blaffen is mogelijk, net als een beetje agressie of een pleidooi om te troosten. Deze symptomen zijn veel gemakkelijker te identificeren, vooral als u uw hond eerder een aanval heeft zien krijgen.
- Ictus-stadium - dit is de eigenlijke aanval. Het wordt uitgedrukt met de symptomen die we hierboven hebben geschetst. Deze fase kan van enkele seconden tot enkele minuten duren. Over het algemeen wordt alles langer dan 5 minuten als levensbedreigend beschouwd, terwijl kortere aanvallen meestal onbelangrijk zijn. Toch doet u er goed aan uw dierenarts te bellen, ongeacht de duur, zelfs tijdens de aanval zelf als deze langer dan een halve minuut aanhoudt.
- Ictale fase - het herstelgedeelte van de hele beproeving. Tijdens deze fase zal uw hond langzaam wakker worden en opstaan. Sommige honden zullen je aandacht zoeken, terwijl anderen er de voorkeur aan geven alleen te zijn. In beide gevallen, laat uw hond gewoon doen wat hem het meeste comfort zou bieden terwijl u de dierenarts belt.
Zijn teckels meer vatbaar voor aanvallen dan andere rassen?
Teckels worden beschouwd als meer risico op aanvallen dan de meeste andere rassen, maar net zoveel als sommige andere rassen. Het is niet 100% duidelijk waarom sommige honden een hoger risico lopen dan andere. Sommigen speculeren dat de dwerggroei dat is de kern van het teckelras dat de schuld is, maar anderen wijzen erop dat corgi's (ook een ras dat is geselecteerd uit honden met dwerggroei) niet zo snel epileptische aanvallen krijgen.
Dus, zijn teckels vatbaarder voor aanvallen dan andere honden? Ja, maar ze staan nog steeds niet bovenaan de lijst. Sommige rassen met een nog hoger risico zijn:
- Brak
- Vizsla
- Labrador Retriever
- Golden retriever
- Belgische Tervuren
- Shetland-herdershond
- Keeshond
- Berner Sennenhond
- Ierse wolfshond
- Engelse springerspaniël
- Finse Spitz
Standaard versus mini - Zijn teckels vatbaar voor aanvallen, afhankelijk van hun type?
Er lijkt geen statistisch significant verschil te zijn in hoe vatbaar voor aanvallen een teckel is gebaseerd op subrassen zoals standaard versus mini teckel.
Zijn teckels vatbaar voor aanvallen, afhankelijk van hun vacht en kleur? Dat is ook een nee. Zelfs teckel-subtypes zoals de Dubbele Dapple die extra gezondheidsproblemen hebben, lijken niet meer kans te hebben op aanvallen.
Hoe gevaarlijk zijn aanvallen voor teckels?
De meeste aanvallen bij teckels zijn uiteindelijk relatief ongevaarlijk - slechts een tijdelijk ongemak dat overgaat zonder ernstige gevolgen. Sommige zijn echter symptomen van nogal problematische onderliggende oorzaken. Aanvallen worden meestal gevaarlijk wanneer ze:
- Laatste meer dan 5 minuten
- Gebeurt meer dan eens per dag
- Begin op meerdere opeenvolgende dagen te gebeuren
Dus, hoewel u niet per se gek hoeft te worden op het moment dat u uw Doxie convulsies op de grond ziet, is het voor de zekerheid verstandig om zo snel mogelijk met uw dierenarts te praten.
Wat veroorzaakt aanvallen bij teckels?
Epileptische aanvallen kunnen worden onderverdeeld in twee groepen, afhankelijk van hun oorzaken: reactieve en secundaire aanvallen. De laatste groep is bijna altijd gevaarlijk, simpelweg omdat hun oorzaken bijna altijd problematisch zijn. De eerste groep is vaak relatief ongevaarlijk, maar kan soms ook problematisch zijn.
Reactieve aanvallen worden veroorzaakt door:
- Epilepsie bij teckels
- Erfelijke aandoening
- Encefalitis
- Vergiftiging
- Leverziekte
- Nierfalen
Secundaire aanvallen worden veroorzaakt door:
- Stroke
- Hersenbeschadiging
- Hersentumor
Mogelijke remedies tegen tekkelaanvallen
De exacte remedie voor de aanvallen van uw teckel hangt af van de onderliggende oorzaak. Daarom is het eerste en belangrijkste dat u moet doen contact opnemen met uw dierenarts. De gebruikelijke dingen die u moet doen, zijn vrij eenvoudig:
- Zorg ervoor dat uw hond overdag voldoende beweging krijgt
- Voer uw hond hoogwaardig en voedzaam voer
- Krijg alle voedingssupplementen en medicijnen die uw dierenarts aanbeveelt (meestal degenen die de hersenen, lever en nieren versterken)
Andere medicijnen, behandelingen en remedies zullen meer oorzaakspecifiek zijn. Epilepsie kan worden behandeld met een hele reeks medicijnen (diazepam, kaliumbromidesiroop, fenobarbiton, enz.) Vergiftiging vereist vaak een vorm van ontgifting, enzovoort.
Kortom: zoek een goede dierenarts, neem zo snel mogelijk contact met hen op en vertrouw op hun aanbeveling.
Leer meer over: Waarom schudt mijn teckel en wat moet ik doen?
Jordan is an dier-lover die specialiseert in dohshens. He heeft eigendom en verzorgd For dohshens sinds he was a kind, en zijn passie For deze unieke honden heeft Slechts gegroeid Met niet de tijd of. Jordan is an begerig onderzoeker en learner, en besteedt a Groot deel of zijn gratis niet de tijd of bestuderen de geschiedenis, gedrag, en volksgezondheid of dohshens. He heeft a handigheid For opleiding en sociaalmaat zijn het te bezitten. honden, en houdt de invoering aan hen naar nieuwe ervaringen. . niet zorg For zijn het te bezitten. huisdieren, Jordan sympathieën naar vrijwilliger at lokaal dier redden schuilplaatsen, het helpen van naar vinden woningen For verlaten dohshens. He is a waar dier advocaat, en dedicaten zijn niet de tijd of naar verzekeren dat allen dieren ontvangen de liefde, culturele wortels , en verzorging ze verdienen.
